zondag 8 april 2012

Voorwoord



Even iets over mijzelf. Ik ben geboren op 5 september 1947 en mijn volledige naam is Helena Dorothea Blom.

De kinderen zeggen later dat mijn naam, net de naam van een duikboot is, dat is erg relatief, want ik ben wel gek op water, maar met een zwemdiploma A, houdt het dan ook op of heeft het soms met mijn omvang te maken?
Mijn ouders zijn Dirk Antonius Blom en Geertruida Hagel. Op het moment van schrijven zijn ze beiden nog in leven en is papa 92 en mama 95. Ik heb nog een oudere zus Henny (Johanna Hendrika), ze is 6 jaar 3 maanden en 28 dagen ouder dan ik en in de oorlog geboren, op 7 mei 1941. Ik weet  dat ze zich niet verheugde om nog een baby zusje te krijgen, maar één ding was haar beloofd, ze kreeg een grote mensen ijsje van tante Annie (zus van onze vader) en dat was heel wat in die tijd en vond ze uiteindelijk het zusje toch wel lief, al kostte het enige tijd om te wennen, dat je niet meer als enige alle aandacht kreeg. Ik ben geboren in het Wilhelmina Ziekenhuis in Amsterdam en groeide de 1ste vier jaar op in de Bentinckstraat in Amsterdam en verhuisde daarna naar de 1e Hugo de Grootstraat. Ik heb daar gewoond tot ik het huis ging verlaten om samen te wonen.
Eerst dus de kleuterschool, de lagere school, de Fredrik  Hendrikschool  en gevolgd door de MULO , een meisjesschool, de Therese Schwarzeschool. We kregen daar zelfs kookles. Een gewone  jeugd, waar sport een belangrijke rol speelde. Onze ouders waren lid van een voetbalvereniging SLTO (niet actief spelend), papa penningmeester en mama stond in de kantine. Tot dat Henny en ik gingen handballen bij een jonge vereniging Quick. Daar stonden onze ouders ook weer paraat met allerlei diensten.
Ik kreeg verkering met Tjeerd Pieter Hendrik de Boer (roepnaam Tjeerd), zoon van Tjeerd de Boer en Catharina Magdalena Sondervan. Ze zijn helaas toch te vroeg overleden. Opa in 1998 en oma in 2010.
Tjeerd  moest in mei 1967 voor zijn nummer in militaire dienst, bij de luchtmacht en bleef ik toch nog maar gezellig thuis wonen. In datzelfde jaar zijn we op 30 juli verloofd, heel officieel allemaal, dat ging toen nog zo. De volgende stap was trouwen, ondanks dat Tjeerd nog zijn dienstplicht moest afmaken. Dat was toen 24 maanden voor een korporaal , we trouwden op 28 augustus 1968 en gingen op zoek naar eigen woonruimte, wat niet meeviel  in Amsterdam. We konden een gedeelte van een etage huren, een tussenkamer, achterkamer en keuken bij een heer die daar niet permanent woonde en dan op zoek naar eigen woonruimte, voorlopig woonden we bij mijn ouders, want was Tjeerd maar weinig vrij.
Uiteindelijk lukte het eigen woonruimte te vinden, de derde etage, boven papa en mama de Boer, in de Brederodestraat. Dus ruimte om aan een gezinnetje te denken, maar dat ging dus niet zomaar en moesten we geduld hebben.
Op 25 oktober 1973 werd onze eerste zoon Thierry  geboren, net als zijn moeder in het Wilhelmina Ziekenhuis te Amsterdam, we moesten er toen nog 10 dagen blijven, omdat ik een speciale  bloedgroep heb (rehsus B negatief). Een gewoon gezinnetje met ups en downs. Ik zal hier niet teveel over schrijven, want dit moet een korte inleiding worden en is dit niet het doel  waarom ik dit schrijf. Tjeerd werkte toen op Schiphol en konden we een huis huren in Hoofddorp. Daar zijn de  we in januari 1976 naar toe verhuisd en was ik inmiddels zwanger  van onze 2e zoon.
Marc-Paul, die is geboren op 16 juni 1976 in het ziekenhuis te Amstelveen en mocht ik gelukkig na 4 dagen naar huis naar mijn andere mannetje. Ons huwelijk was inmiddels in onrustige tijden beland en zijn we in 1978, de kinderen waren toen nog erg klein, gescheiden. De kinderen en ik zijn nog een poos in Hoofddorp blijven wonen en toen via een vriend woningruil gedaan met een gezin uit Alkmaar. De kinderen vonden al snel vriendjes, gingen graag naar school en deden aan sport, wat ze leuk vonden. Ook had ik een vriend, maar dat was niet de ware en het ging dus over.  

En zo begon het allemaal.........     


En zo begon het allemaal.


Nu komen we aan het punt waar dit hele verhaal omdraait, het begint in         

                                       1982 (eerst nog wat vooraf ging)

Zo ongeveer carnaval februari-maart 1982 staat ineens mijn wereld op zijn kop (in positieve zin). Het wordt wel een gedenkwaardig jaar en het begon zo. In die tijd ging ik samen met vriendin Hennie op donderdagavond naar een club voor alleenstaanden.

Op een donderdagavond was ik er helemaal klaar voor,  opgetut en oppas voor de jongens geregeld. Maar Hennie had geen zin en ben ik toch maar alleen gegaan, ze vertoonden een film over Texel en zijn er altijd wel mensen om mee te kletsen. Op het moment dat ik binnenkwam, wat aan de late kant, zag ik dat er een nieuweling was, degene , die daar de leiding had was druk doende om indruk te maken. Toen er pauze was en we een drankje gingen drinken, stond daar ook Tom (de nieuweling) met een flesje bier, maar er was geen opener, ik zei dan doe je het toch met je tanden en het antwoord was kan jij nog doen, je hebt je eigen tanden nog. Met die woorden opende de hemel zich en wisten we wat liefde op het eerste gezicht was,  pats, boem. De film hebben we niet afgezien en zijn met z’n tweetjes naar het café van Cor Wittebrood in Hoefplan gegaan, hand in hand aan de bar gezeten en de vonken vlogen er vanaf, maar het was nog niet een happy end.
Tom woonde een poosje  op zichzelf en had geen gesprek met zijn kinderen Yvonne en Rick gehad en daar waren thuis problemen mee en hij ging terug om te kijken of er nog iets goed te maken was en de berichten die ik kreeg waren, dat ze in therapie waren en dat het goed ging. Dus moest ik mijn leven weer oppakken en ging weer daten bij de club, waar ik een zielsverwant vond, daar ga ik niet verder op in, doet ook niet ter zake.
Eind 1982 zocht Tom weer contact, het hele verhaal klopte niet en hij woonde alweer een poosje op zichzelf. Zo hebben we het contact weer langzaam opgebouwd en zijn in de zomer van 1983 met de jongens op vakantie gegaan naar de Franse Alpen. We woonden toen al een tijdje samen.
In 1984 zijn we voor het eerst met de caravan van Deet  Gelmers op de camping Den Osse in Zeeland gaan staan. Daar hebben we 5 seizoenen geweldige vakanties gehad in onze eigen opgeknapte caravan. Ook kwam Yvonne  bij ons wonen en moesten we wel een eigen stekje voor haar maken. We werkten hard om het een klein beetje beter te krijgen op financieel gebied, maar daar heb je wel een lange adem voor nodig.  Alles verliep zo met ups en downs, maar we zijn een heel gelukkig gezinnetje .
...............................................................................................................................................
Tot op een ochtend in januari 1985 iets heel vervelends gebeurde en de aanleiding is voor dit dagboekje. Tom ging ‘s morgens naar zijn werk, de jongens hadden nog vrij van school, dus kon ik nog lekker even blijven liggen en trok het kussen nog even lekker in mijn nek , toen voelde ik een bultje in mijn borst. Mijn eerste reactie was, nog even niets tegen Tom zeggen, maar gezien de achtergrond in onze familie, de jongste zus van mijn moeder was op 47-jarige leeftijd overleden aan borstkanker en haar middelste zus was inmiddels ook al een borst kwijt, heb ik Tom toch maar op zijn werk gebeld en hebben we besloten meteen de huisarts te bellen en dan gaat het hele circus draaien eerst worden er foto’s  gemaakt en moet je voor de uitslag bij dr. Smook komen. Hij is recht door zee en het eerste wat hij liet zien waren de foto’s en vertelde er meteen bij dat het kwaadaardig was en wat ik wilde, borst-besparend of amputatie daar mocht ik wel even over na denken.
Het enige wat ik wilde was overleven, ik had net de liefde van mijn leven gevonden en had nog 2 jonge kinderen in huis en ook Yvonne had haar stekje gevonden bij ons, dus knokken maar met z’n allen. Toen we thuis kwamen zijn we meteen informatie gaan vragen bij het KWF en kregen al snel folders in huis en hebben toen gekozen voor borst-besparende operatie. Al vrij snel door Dr. Smook geopereerd en verbleef ik 10 dagen in het ziekenhuis, wat erg zwaar was voor Tom, de jongens en Yvonne. De kinderen waren nog zo jong en begrepen niet helemaal wat er aan de hand was. Ook voor Tom en mij was het een heel vervelende tijd, want je bent net samen een gezinnetje aan het opbouwen en dan krijg je heel wat voor de kiezen en moet ik het zelf ook nog een plekje geven. Tom werkte ook nog volop en verdeelde de tijd tussen ziekenhuis en thuis, ook Yvonne droeg haar steentje bij. Ik moest na de operatie 6 weken lang bestraalt worden in het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis in Amsterdam. Elke werkdag met een taxi heen en terug. Veel wachten en wachten op andere patiënten, zeer vermoeiend. Er gebeurde ook nog iets op de ochtend dat ik thuis kwam uit het ziekenhuis. De politie belde of onze jongens wel verteld hadden, dat ze betrapt waren op het stelen van een gummetje bij de Hema, maar waren aangehouden bij   V & D, daar wisten we niets van. Dat hadden ze natuurlijk niet verteld, ze mochten niet alleen in de stad komen, maar waren toch met een vriendje (Robin) daar heen gegaan. De politie maakte er geen werk van, maar is het wel raar als je net uit het ziekenhuis komt. Ik weet alleen niet meer welke straf ze hebben gehad.  
Zo weer even terug naar de bestralingen, want toen die achter de rug waren moest ik nog  48 uur naar het AVL in quarantaine voor een iridium bestraling. Dat gebeurd met 2 naalden door je borst gevuld met radio-actieve stof en mocht er maar heel zelden iemand op bezoek komen en zag ik ook bijna geen verpleging. Ik had alles op mijn kamer van toilet tot tv, 48 uur was best uit te houden daarna was de behandeling klaar en bleef ik onder controle bij het MCA.

1985 werd een roerig jaar, maar we pakten het leven weer op, want de behandelingen  waren goed aangeslagen. In de zomer, we stonden nog op de camping, besloten we na de enthousiaste verhalen van vrienden, Pim en Rineke, te gaan kijken of we een huis konden kopen, dat werd uiteindelijk rondkijken in Heerhugowaard. We zijn beland in de Pallaslaan 12, maar er moest toch nog veel aan gewerkt worden. Op 13 december 1985 zijn we verhuisd, maar er stond meer op het programma, want 30 december 1985 zijn we getrouwd. Helaas was Tom zijn zoon daar niet bij aanwezig, maar alles is later goed gekomen en herstelde het contact met Rick. Yvonne ging niet mee verhuizen naar de Pallaslaan en ging met haar vriendje Bas samen wonen in Heiloo.

Eindelijk gesetteld......maar dan...


1986. Er is niet veel nieuws te melden, alleen dat een ex-buurman bij Tom informeerde of hij in Heerhugowaard  iemand wist, die wilde werken, natuurlijk wilde ik wel werken en zo kwam ik terecht wat later Espeq  ging heten en heb ik daar in de loop van de jaren (ook samen met Tom) schoongemaakt en de werkzaamheden werden uitgebreid. Één dag in de week kantinedienst voor alle jongens die daar leerden voor een vak in de bouw en dan nog de lunch verzorgen voor de lunch voor cursisten. In 1992 heb ik nog gesolliciteerd bij Zuyder Waert een tehuis voor dementerenden en mensen met en niet aangeboren hersenafwijkingen, eerst in de huishouding, daarna div. andere afdelingen, de keuken, voedingsassistente, in het restaurant, daarna, na rugklachten op kantoor en tot slot als receptioniste, na eerst nog een cursus gevolgd te hebben. De eerste tijd heb ik het baantje bij Espeq nog volgehouden, maar werd het toch teveel, want bij Zuyder Waert werkte ik elke dag en werd het wel erg veel.

Zo ging het ons financieel nog beter en privé ging het ook geweldig. Thierry doorliep het Han Fortman college (Havo) en Marc-Paul ging na een slechte start op Huygenwaard naar de Waardse Kil voor een opleiding tot timmerman en daarna naar Espeq. Hij kwam al snel bij een goede baas terecht 4 dagen werken en 1 dag naar school bij Espeq en werd al snel bij Ted Groot in dienst genomen en gesteund om verder te leren. Thierry ging studeren in Amsterdam aan de Hoge School (geschiedenis) en ging op kamers bij Yvonne. Ze woonde inmiddels samen met haar vriend Merk, ook afkomstig uit Heiloo, maar studeerde ook in Amsterdam en heeft daar later met zijn broer zijn eigen bedrijf opgericht.

1998 kopen we een appartement in het oude gedeelte van Heerhugowaard, dat kon, omdat de kinderen niet meer thuis woonden, Thierry woonde op zichzelf in HHW en Marc-Paul kocht een starterswoning in HHW. We hadden genoeg ruimte in het appartement, wat trouwens nog gebouwd moest worden. In april 2000 konden we ons nieuwe stekje betrekken, heerlijk alles nieuw en ruim, voorlopig geen onderhoud meer en dus lekker genieten. Thierry, die inmiddels samenwoont met Martine koopt  ons huis. Marc-Paul woont dan in zijn huis in de nieuwbouw van HHW samen met Sandra. Merk en Yvonne verkopen hun appartement en kopen een mooie eengezinswoning in Heiloo.

We gingen de wereld maar eens verkennen en gingen samen met mijn zus en zwager regelmatig op vakantie, Portugal, in Nederland en verder weg naar Indonesië en Thailand, Tsjechië, Turkije, Tunesië, Italië, Oostenrijk en waarschijnlijk ben ik nog wat bestemmingen vergeten te noemen.

De kinderen gaan trouwen, Yvonne en Merk, Rick en Linda, Thierry en Martine (maar dat ging weer voorbij) en kort geleden zijn Marc-Paul en Sandra getrouwd.

Dan komen ook de kleinkinderen eerst Dion 1998, Derk 2000 van Yvonne en Merk,  Zeb  2002 en Milan 2005 van Rick en Linda, Thierry krijgt een vriendin Jolanda met 3 kinderen Aaron, Robin en Shirin en zijn dus ook onze kleinkinderen en dan nog een kleindochter Tess geboren in 2009.

Dus alles bij elkaar een grote familie, heel gezellig.

Maar dan komt de dag waar het allemaal mee begon en dat was in september 2006. Inmiddels was ik al diverse keren in het ziekenhuis geweest voor ingrepen aan mijn benen.

In september of augustus waren we een weekje op vakantie in Balk Friesland in een stacaravan. Yvonne en Merk met de kinderen waren er ook met de vouwwagen, maar het weer was niet geweldig, veel regen, maar dat terzijde, ik had wat last van mijn borst en er zat ook een flinke blauwe plek. Je weet dan meteen dat het niet goed is. Voordat we stappen ondernamen zijn we eerst nog naar Turkije (8 dagen) op vakantie geweest en eenmaal terug een afspraak gemaakt in het ziekenhuis. Al weet je eigenlijk al dat het niet goed zit. Een foto (mammografie) laten maken  en er werd ook meteen een echo gemaakt en een biopt genomen en kregen de uitslag later van Dr. Lopez Cardozo. Het was weer terug na 26 jaar, borstkanker aan dezelfde borst links, maar hij zei er ook bij, dat het een vervelend soort kanker was en dat heeft al die jaren door ons hoofd gespookt als er weer een controle was. Nu moest ik aan de chemo. Een fec kuur, dat hield in dat ik 5 x een kuur moest met een rustperiode van 3 weken, ook raakte ik mijn haren kwijt en hebben we een pruikje uitgezocht. Bestraling wilden ze niet doen, omdat ik jaren geleden die iridium bestraling heb gehad, dat heeft mijn ribbetjes teveel beschadigd en durven ze dat niet aan. Deze keer wordt mijn hele borst verwijderd en geen okseltoilet, want dat hadden ze in 1985 al gedaan. Eind november begin ik met de chemo. Uiteindelijk heb ik geen 5 maar 4 keer een chemobehandeling gekregen omdat ik er doodziek van werd en dus weer opgenomen moest worden in het ziekenhuis.

Na verloop van een jaar (dus in 2007) laat ik een reconstructie operatie doen. Met huid van mijn buik wordt een nieuwe borst gemaakt. Maar ook dit gaat niet zoals het zou moeten. Bij de buikoperatie treden complicaties op. Na het leggen van het matje in mijn buik willen mijn darmen niet meer opgang komen. De opname duurt daardoor veel langer en ik ben wederom erg ziek. Maar het resultaat mag er zijn, een mooie borst en een strakke buik.


2008 was een heerlijk jaar en het grootste deel van 2009 ook. Medio september  van 2009 verschijnen er weer bobbeltjes tussen mijn borsten. Dr. Smorenburg denkt in eerste instantie dat het wratjes zijn. Bij een volgend consult  wordt er toch een biopt genomen en onze boze droom wordt bewaarheid het zijn weer uitzaaiingen. Er wordt een CT-Pet scan gemaakt. Op 23 november worden alle 5 bobbeltjes  verwijdert en ook 18 lymfeklieren. Bestralen is  het vervolg. Deze keer moet ik 25 behandelingen. Na de laatste bestralingen heb ik behoorlijke brandwonden en nare uitslag waarvoor ik weer naar het ziekenhuis mag. Laatste bestraling vindt plaats medio februari 2010.
2010 was een roerig jaar. Tante Annie komt in het ziekenhuis in Amsterdam terecht met darmkanker,  mijn zus kreeg een hartinfarct. Op 2 april is tante Annie overleden en hebben we haar kamer op moeten ruimen. Hennie is gelukkig weer herstelt. Maar blijft kwakkelen. In juni overlijdt oma de Boer na een kort ziekbed en Marc Apeldoorn komt als gevolg van een ernstig verkeersongeluk op 2 juli te overlijden na kort in coma te hebben gelegen.

Op 6 november zijn opa en oma Blom 70 jaar getrouwd. Dit wordt gevierd met familie in de Raatstede.
In november wordt mijn galblaas verwijdert omdat ik steeds veel last van braken heb en geen trek in bepaalde dingen. Ik voel me daarna wel weer iets beter.
In december gaan we met het hele gezin een weekend naar Landal Rabbit Hill in Nieuw Millingen om ons 25 jarig huwelijk te vieren. We hebben 3 huisjes gehuurd. Het is geweldig weer, het sneeuwt net als 25 jaar geleden. Het weekend is een groot succes en we genieten er enorm van.




En toen kwam het jaar 2011......

2011 zou ons jaar worden......


We hadden een mooie vakantie besproken in Turkije in september. Helaas voel  ik me echter al sinds maart niet helemaal goed. Krijg hiervoor van de huisarts een penicillinekuur. Ook de Tom en de kinderen zien dat het niet goed gaat. Op 4 mei moet ik naar de oncoloog dr. Smorenburg voor controle en daar schrikt ze behoorlijk van mijn lichamelijk toestand. Er wordt een CT-Pet scan gepland voor 10 mei. De uitslag krijg ik de dag erna.

Het is goed mis. Er zit nu kanker in mijn lever en in mijn longen. Geen wonder dat ik me zo ziek voel. De tumor is groot. Ik heb niet gevraagd hoe groot, te zeer onder de indruk van het slechte nieuws. De chemo’s starten de 16e mei, 6 weken lang elke maandag. Ik word hier echter weer heel ziek van en beland dus weer in het ziekenhuis. Na een gesprek met dr. Smorenburg besluiten we geen chemo’s meer te doen maar gaan voor kwaliteit van leven en genieten. Ik krijg Prednison voorgeschreven wat me weer een beetje op de been moet helpen en waardoor ik weer wat meer wil eten en zodoende aansterk.

5 juli

Weer uit het ziekenhuis. Lekker naar huis.  

26 juli 2011

Vanmorgen moesten we om 11.00 uur bij dr. Smorenburg zijn en hebben daar een gesprek gehad over hoe nu verder. De bloeduitslagen waren op zich niet heel veel erger dan de vorige keer, maar was het wel te zien dat het proces wat verder ging. Toch hebben we besloten,  niet aan de chemo te gaan. Nu voel  ik me goed en kunnen we nog wat ondernemen en genieten van het eten. Als ik weer aan de chemo zou gaan kan dat betekenen dat ik weer zieker ga worden en me dan weer 6 weken  beroerd ga voelen. Tom en ik kiezen voor kwaliteit van leven en zolang mogelijk genieten van de tijd die we hebben. Dat zal voor de kinderen wel wat hard overkomen, maar zoals ik 3 weken geleden was, zo ziek in het ziekenhuis willen ze ook zeker niet. Ik zou dood kunnen gaan aan de chemo i.p.v. aan de ziekte. Als ik al chemo zou kunnen verdragen (wat me weer erg ziek zou maken) dan zou dat nog mijn leven niet echt verlengen, ieder geval niet met maanden of een jaar. We kiezen liever ervoor de tijd die we hebben goed te benutten. De volgende afspraak met Dr. Smorenburg is op 22 augustus, dus dan zien we weer verder. Morgen gaan we 2 dagen naar Noordwijk even heerlijk genieten in het Palace Hotel, een  4 sterren wellnesshotel, nu gaat de bel en komen Bep en Dick op visite. De ouders van Linda van Rick. Het was gezellig en eten we de restjes op, want we zijn pas vrijdag weer thuis.

27 juli 2011

We staan op het gemak op en pakken een koffertje in. Eerst even op de koffie bij oma en opa in de Raatstede. Op naar van der Valk in Akersloot voor een lekker broodje. Verder naar Noordwijk. Daar komen we aan om 14.30 uur en kijken onze ogen uit. Wat een mooi hotel, we logeren recht tegenover hotel Huis ter Duin waar het Nederlands Elftal regelmatig logeert. Bij het inchecken vraagt de receptioniste of we de kamer willen upgraden in combinatie met de plek in de parkeergarage. We krijgen een super de luxe kamer met balkon aan de zeezijde. Echt luxe deze kamer een apart zitgedeelte een super kingsize bed en vloerverwarming in de badkamer en de toilet en een superbad, airco en bedenk het maar. ’s Avonds heerlijk gegeten in het restaurant. Wat een smaaksensatie. ’s Middags het dorp doorgelopen. Er was markt en daarna lekker op het terras gezeten. Moe maar voldaan gaan slapen na een warme douche, was voor Tom niet zo geslaagd, want hij had het te warm en kon niet slapen en daardoor ik ook niet, maar toch wat gedommeld en de wekker ging om 08.30 uur en dan naar het ontbijt, waar natuurlijk weer veel teveel keus was!

28 juli 2011

Vandaag gaan we op pad, langs de kust naar Katwijk,  leuk plaatsje. Eerst even  op het terras aan het strand koffie en thee drinken heerlijk in het zonnetje. We genieten volop van elkaar en het mooie weer. Nog even rondgelopen en dan op naar de Kaagerplas. Op het terras, waar we al eerder waren geweest, een kleinigheid gegeten, want de trek was er nog niet na zo’n  ontbijt. Weer terug naar Noordwijk.  Even een halfuurtje uitgestrekt zitten en weer het dorp in en nu wat winkeltjes kijken, want daar hadden we gisteren nog niet veel van gezien, door alle kraampjes van de markt. Wat boekjes meegenomen, onderweg even uitrusten op het terras, want Tom moet mij maar duwen met de rolstoel  en het loopt hier allemaal een beetje omhoog. Het is weer heerlijk in het zonnetje, nog een klein stukje naar boven naar het hotel en dan onder de parasol met een boekje en de krant op het terras van het hotel en komen na een poosje in gesprek met een man uit Terneuzen en hebben we heel gezellig nog even gezeten.  We moesten ons nog haasten voor het diner (niet helemaal waar), want we konden ook later gaan eten, maar inmiddels weer heerlijk gegeten en nu aan het uitzakken op bed met het laptopje op schoot en hopen, dat we vannacht iets beter slapen, daar morgen maar meer over, want dan gaan we weer op huis aan, helaas. Want genieten samen enorm van deze dagen samen en denken vaak aan de kinderen en kleinkinderen. Yvonne, Merk, Dion en Derk zijn op vakantie en aangekomen in Zwitserland. Welterusten en morgen  weer een nieuwe dag. Na goed geslapen te hebben en weer een lekker ontbijt gaan we op ons gemak weer op huis aan. We wilden onderweg nog even langs Egmond of Schoorl lekker op het terras zitten, daar is het weer helaas niet goed genoeg voor, want het regent onderweg. We gaan dus maar rechtstreeks naar huis, ook weer lekker om weer thuis te zijn en ‘s avonds in je eigen bedje te slapen.

30 juli 2011

Tom zou met Zeb en Milan naar de ballonfeesten naar Joure gaan, maar het weer werkt niet mee zoals de hele zomer al. Het regent regelmatig en soms treffen we het, maar deze dag dus niet.

31 juli 2011

Een zondag als alle anderen, op de koffie bij oma en opa Blom in de Raatstede en ’s middags lekker rustig aan thuis dingen doen.

1 augustus 2011

Merk is vandaag jarig, maar Yvonne en Merk en Dion en Derk zijn op vakantie in Italië en we kunnen ze telefonisch feliciteren.

Tom gaat met Zeb en Milan naar de Swaan, een nieuw speelpark en het weer is goed. Ze vermaken zich prima en ik vermaak me thuis met de computer.

2 augustus 2011

Sandra, van Marc-Paul is jarig en we gaan er ’s middags heen voor een soepje en een broodje. Heel gezellig, maar ik moet het niet te gek maken met mijn energie en we gaan niet zo laat naar huis.

3 augustus 2011

Een rustige dag alleen wat boodschappen doen voor Tom zijn verjaardag morgen.

4 augustus 2011

Hoera! Mijn mannetje is jarig en wordt 73 alweer een hele leeftijd en behoor je bij de grijze golf. We vieren het op de dag zelf vanaf een uur of vijf als iedereen vrij is van zijn werk. Merk en Yvonne zijn er niet, die hebben nog vakantie. We hebben lekkere hapjes en salade besteld bij Yolanda en hebben zelf kipsate, kipkluifjes en gehaktballetjes, ook nog nasi en Rick maakt de saté klaar. Er is genoeg voor iedereen.  Heel  gezellig, maar ook vermoeiend en dus weer wat energie verzamelen.

5 augustus 2011

Niet veel bijzonderheden, zoals gezegd, energie verzamelen, ook voor de bezoekjes aan oma en opa Blom. Tom al vroeg de auto naar Renses gebracht voor een apk keuring, dus kassa, het geld vliegt eruit, ook omdat we nog leuke dingen willen doen, nu het nog kan.

6, 7 en 8 augustus 2011

De gewone dingen. We hebben inmiddels een huishoudelijke hulp van de gemeente voor 1x per 2 weken, meer is niet haalbaar vanwege de kosten die we zelf moeten betalen. Ze heet Samira en kan lekker werken en is nog jong.  

 9 augustus 2011

Vanmorgen wachten op de prikzuster van Starlet, ondertussen koffertje inpakken voor een paar  dagen naar Appelscha in hotel Appelscha samen met Henny en Rob. Wij vertrekken naar hotel Appelscha om kwart over elf en ontmoeten ze bij het restaurant op de Afsluitdijk en rijden dan verder. Een lunch gebruiken we bij v.d. Valk  Wolvega. We zijn om kwart voor drie bij het hotel, een gezellig, doch eenvoudig hotel, maar schoon en alles is er, zelfs een super klein t.v.tje. We zijn even naar de VVV gelopen om te kijken of we nog met de huifkar mee kunnen. Het zijn erg lange ritten en besluiten morgen toch iets anders te gaan doen. Dat vertel ik morgen wel je weet maar nooit, niets veranderlijker dan een mens. Terug in het hotel, na wat drinken en potje yathzee spelen gaan we om half zeven aan het diner. In het hotel is het trouwens een hoog grijs gehalte en het dorpje is uitgestorven. Sneu voor alle horeca gelegenheden, maar het hele land zal hier wel last van hebben met dit weer. Straks nog even hoe het eten was.
Het eten was erg lekker, een griekse salade, aspergesoep, dan kon je kiezen tussen roodbaarsfilet en spareribs met gebakken aardappelen en garnituur en toe een heerlijk limoentaartje met slagroom en ik heb bijna alles opgegeten, grote meid dus. Nog ’s avonds even op de kamer een potje yathzee gespeeld en een borreltje gedronken (ik niet hoor) en ongeveer om 24.00 gaan slapen en best goed geslapen en de wekker gezet.

10 augustus 2011

Vanmorgen ging de wekker om 8.00 uur want we kunnen tot 9.30 uur ontbijten en ik heb wel even tijd nodig om op gang te komen. We gaan om 9.00 uur naar het ontbijt, eenvoudig, maar er is genoeg van alles. We hebben toen het weer even aangekeken en hebben besloten eerst naar het Nationaal Drents-Friese Wold te gaan. De zon scheen en voor de middag werd er regen voorspeld. We gaan eerst het bezoekerscentrum bekijken, wat erg interessant is en dan het familiepad lopen, 2,2 km en de omgeving is prachtig en genieten we volop van de heerlijke geuren en de mooie omgeving. Tom duwt mij natuurlijk voort, maar het is wel geschikt voor rolstoelers en ook Rob zit in een geleende rolstoel en dus duwt Henny de rolstoel voort, dan is 2,2 km best wel een eind. Bij terugkomst dus even een koffie-thee stop en verder gaan we weer. Nu naar Assen, wat winkeltjes kijken en nog iets gekocht bij C&A ook voor oma Blom een truitje. We krijgen een lunch aangeboden door Henny en Rob, voor Tom z’n verjaardag, heerlijk dank jullie wel. Nu even uitrusten op de kamer. Tom heeft weer een goed boek en ik zit natuurlijk achter het laptopje, dat ik van Merk en Yvonne te leen heb. Zo kan ik elke dag wat schrijven. Om half zeven eten en zien we weer verder. We zijn weer op de kamer terug en hebben weer heerlijk  gegeten vooraf geitenkaas met spek, daarna een bouillon en als hoofdgerecht hebben we voor vlees gekozen een piri piri kippendij zonder bot en op mijn verzoek de piri piri saus apart, met patat, schorseneren en rabarber en toe nog ijs met vruchtjes en slagroom. Het is weer meer dan genoeg. Nog even met Amsterdammers staan praten en nu weer even achter de laptop om weer proberen wat verder met mijn dagboekje te gaan.

11 augustus 2011

Weer op weg naar huis en we gaan gezamenlijk nog een lunch gebruiken bij, ja alweer v.d. Valk, nu in Wieringerwerf en dan op pad naar Heerhugowaard en pakken we weer de spullen uit en kunnen we de was doen. We slapen weer lekker in ons eigen bedje.

12 augustus 2011

Om half elf krijgen we visite van de buurtjes Nel en Harry Spaans. Ik ben nog niet aangekleed, want Tom was vergeten te zeggen, dat ze kwamen, maar niet erg het was een gezellige ochtend.

13 augustus 2011

Naar de Raatstede, want morgen kunnen we niet en Henny en Rob ook niet, die gaan naar de zwarte markt, waar het erg druk was.

14 augustus 2011

Een visite dag. ’s Morgens naar Sandra, Marc-Paul en Tess en daar kregen we weer lekker een eigen gemaakte kippensoep, daarna naar Merk, Yvonne en de kinderen even horen hoe hun vakantie is geweest. Dirk en Liesbeth kwamen ook nog even langs, zij waren met hun 2 dochters naar Amerika geweest, dus verhalen genoeg en dus ook genoeg voor mijn energie en gingen we niet zo laat naar huis en konden we nog voetbal kijken en  we weer even lekker  onderuit konden zakken.

15 augustus 2011

Om 14.00 uur komt de fotograaf Harry Donker de foto’s  brengen ingelijst en wel. Weer een aanslag op ons spaargeld, maar daar heb je wel iets heel moois voor. Het geld dik waard, zoooo mooi. Tom hangt ze meteen op. We kijken er elk moment van de dag naar en zijn super trots op ons gezinnetje, dat inmiddels uit 18 personen bestaat, 8 kinderen en 8 kleinkinderen en wij tweetjes een heel koppel bij elkaar.
Hier de foto met onze 8 kleinkinderen samen.




16 augustus 2011

Weer wachten op de prikzuster, want mijn ir. is nog steeds niet goed (te laag) en om 15.00 uur naar de huisarts , mijn rechterarmen is behoorlijk dik en ik mag na van de week al een extra pilletje voor mijn boezem fibrileren, nog een extra plaspilletje, dus inmiddels een hele rits pillen. De arts belt vrijdag hoe het gaat.

17 augustus 2011

Tom vanmorgen even naar de kapper en ’s avonds gaan we mosselen eten bij Marc-Paul en Sandra. Ze hebben voor mij een hele moot kabeljauw gehaald, heel lekker  en heb ik hem bijna helemaal opgegeten zo lekker was hij, want de vorige keer dat ik mosselen at was me dat niet goed bevallen.

18 augustus 2011

Een  gewone dag, dus naar de Raatstede geweest zoals bijna elke dag.

19 augustus 2011

Vandaag naar Hellendoorn. Thierry en Jolanda hebben daar en week een huisje gehuurd in het park Mondeel en wij gaan daar 2 dagen heen en ook Marc-Paul en Sandra komen daar ook heen zonder Tess. Het is dus een weekend zonder kleinkinderen. Maar eerst belde Annemarie onze huisarts, ze wilde toch eerst een echo van mijn arm laten maken om uit te sluiten dat het trombose was. Ik kan niet in Heerhugowaard terecht en dus op naar MCA waar we om 14.00 uur terecht kunnen. Het loopt ook nog 20 minuten uit en het wordt later en later, maar kunnen we toch gerustgesteld op weg. Het is geen trombose gelukkig. We komen om 18.00 uur in Hellendoorn aan en alles is al geregeld, bed was al opgemaakt en de boodschappen waren in huis. We kunnen al snel met de gourmet beginnen, het was heerlijk! Lekker gezeten en niet heel vroeg naar bed, was erg gezellig.

20 augustus 2011

Lekker uitgeslapen en op het gemak aangekleed. Tom heeft wat croissants en de krant gehaald. Na de koffie naar Ommen, daar nog even winkeltjes gekeken en Sandra nog wat gekocht voor haar fotoshoot, die ze van Marc-Paul voor haar verjaardag heeft gekregen daar later meer over. Heerlijk geluncht op het terras. Een heerlijk broodje gegeten met zalm, Jolanda vond het zo lekker, dat ze  later  van de week nog een keer terug gaat voor de zalm. Verder een potje yathzee gespeeld en een lekker soepje gegeten en ook nog een broodje Hema worst.

21 augustus 2011

Vandaag alweer naar huis, Marc-Paul en Sandra gaan eerst al op pad, ze gaan Tess halen bij Nel en Frits (ouders van Sandra). Wij gaan wat later en komen in Ommen in een vreselijke plensbui terecht en onderweg krijgen we ook nog wat buien en vreselijke zwarte luchten in de verte. Marc-Paul belt dat ze in Heerhugowaard zijn en dat daar de zon schijnt. Dat is wel zo prettig want het is Tour de Waard een plaatselijke wielerronde. Die komt ook bij ons voor de deur langs en moeten we de auto iets verder weg parkeren. Tom haalt later de bagage op. We kunnen eerst nog voetbal kijken en naar de wielerronde, wat toch altijd een hoop reuring  geeft en gezellig is. ’s Avonds is mijn energie echt wel op na zo’n weekend en lig ik om half tien al in bed, want de volgende dag  gaan we koffie drinken bij Jan en Ria.

22 augustus 2011

Bij Jan en Ria op de koffie. Op de camping in Schoorl bij de molen, om er te komen was even zoeken want bij Schoorldam hebben ze de weg veranderd, dus kwamen we iets te laat, maar de koffie stond klaar, lekker buiten kunnen zitten.

23 augustus 2011

Eerst even langs de Raatstede  om te kijken of mama op tijd bij de kapper is, dat is geregeld. Nu naar de afspraak met Dr. Smorenburg, de uitslagen van mijn bloed te horen krijgen en dat was niet verkeerd, de uitslag was beter dan de vorige maand. Nu kan ik niet meer beter worden, maar hebben we er weer een maand bijgekregen. Dat is hele dubbele van alles, ik zie er niet ziek uit en voel me niet ziek, alleen kan ik merken dat mijn energie beperkt is en dat ik dat goed over de dag moet  verdelen. Dat doen we dus ook. Ik ga ’s middags niet naar bed, dat voelt niet prettig, maar zit ik achter de pc of doe andere noodzakelijke dingen met foto’s enz.

24 augustus 2011

De dag een beetje rustig houden, want vanavond gaan we met onze kleinzoon Aaron en zijn vriendin Charissa naar de film, Pirates of the Carribean, in 3D, krijg ik van hun cadeau voor mijn verjaardag, die is pas 5 september, maar we gaan vanavond al heen. Het was een heel gezellige avond met zijn viertjes, want Tom wilde de film ook graag zien, de film was super. Dank jullie wel!

25 augustus 2011

Een gewone dag, dus niets bijzonders.

26 augustus 2011

Dion en Derk komen een dagje. Tom gaat ze om 9.00 uur ophalen bij Yvonne op het werk. Het regent pijpenstelen en vermaken we ons thuis met de dvd van Life, die de jongens hebben meegenomen en dat ziet er met ons grootbeeld en blue ray speler fantastisch uit. Gelukkig wordt het later droog en kan Tom met de jongens nog naar de Bolle Buik voor een spelletje midgetgolf en opa is van sterrenbeeld een echte leeuw en wil dus ook winnen, dat lukt ook nog. Yvonne komt de jongens na het werk weer ophalen en heeft ze het nog druk voor ze naar een uitje van het bedrijf van Merk vertrekt naar Bodegraven.

27 en 28 augustus 2011

Geen bijzonderheden. De gewone dingen: de boodschappen, de Raatstede maar daar wordt het ook steeds meer zeuren en blijven er steeds meer dingen voor ons liggen. We kijken het  even aan tenslotte is het daar ook vakantietijd, al ben ik van mening, dat dan de verzorging ook gewoon goed moet gaan, maar daar over meer later.

29 augustus 2011

Samira onze hulp voor 1x per 2 weken komt ’s ochtends, maar dat gaat niet helemaal volgens plan, eerst verslaapt ze zich, nu weer heeft ze een lekke band, maar komt ze redelijk op tijd. Ze is Marokkaanse en heeft ramadan en hebben we daar toch rekening mee gehouden, maar nu vroeg ik haar om de wc goed te doen, dat ziet ze dan niet en doe ik later de toiletpot aan de onderkant nog even en ze ziet het werk niet, alleen alles op ooghoogte en niets van de kant halen, ze had dan ook een lange strakke rok aan en pakt ook geen trappetje, terwijl we gevraagd hadden om een hulp voor de extra dingen zoals de badkamer en de toilet goed te doen, daar moeten we nog even achteraan bellen. Wordt vervolgd.

Als er niets bijzonders gebeurd, dan sla ik die dagen gewoon over.

31 augustus 2011

Tom is druk voor zijn biljartclubje en gaat donderdagmiddag voor het groen laken samen met Mart Jak de indeling maken, voor de biljartpartijen, nog een hele klus.

1 september 2011

De oncologieverpleegkundige komt langs en helpt ze ons weer op weg met onze vragen. Ik heb al een hele tijd last van mijn rechter arm, die is behoorlijk dik en ze raadt ons aan naar de fysio te gaan voor lymfe drainage.

3 september 2011

Vandaag gaan we een dagje varen met de boot van Dick en Bep. We hebben al vroeg(voor ons doen dan) bij hun thuis afgesproken en de boot ligt in Akersloot. Het is geweldig weer, de hele dag zon en zitten we heerlijk in ons shirtje. Tussen de middag een heerlijk broodje gegeten op het eiland de Woude. ’s Middags gaan we bij Derk, onze kleinzoon op verjaarsvisite, want is hij dinsdag 6 september jarig, 1 dag na zijn oma. We kunnen lekker buiten zitten, het is nog steeds geweldig weer en genieten we.
4 september 2011
Vandaag vieren we mijn verjaardag bij Yvonne en Merk thuis. Vanaf 15.00 uur, komen de kinderen en wat vrienden en het weer is nog steeds heerlijk en kunnen we alles lekker buiten doen. De kinderen hebben alles geregeld en zelf wat klaar gemaakt. De rest regelden Yvonne en Merk. Alle kinders, bedankt voor de geweldige dag. Tom en ik hebben er heerlijk van genoten. We hebben alle kinderen (niet de aangetrouwde kinderen daar hadden we het geld niet meer voor, sorry) een aandenken aan ons gegeven. De meisjes, zus Henny en Yvonne een gouden hartje en de jongens hun sterrenbeeld.
5 september 2011
Vandaag ben ik echt jarig en  krijg nog wat mensen op visite. Buurvrouw Truus, Door en Kees en Valerie en heb ik nu wat tijd nodig om te herstellen.
6 september 2011
De dagen vullen zich weer, Starlet komt prikken, Tess begint weer met zwemmen en moet ik naar de fysio.
8 september 2011
Tom heeft  een feestje. Van biljartvereniging Het Groene Laken, bestaat 25 jaar. Ze  gaan eerst biljarten en een borrel drinken bij Frans. Ze moeten even een stukje lopen voor een heerlijk buffet bij Libelle.
9 september 2011
Ik ga nu 2x per week naar de fysio voor mijn arm, het helpt wel.
10 september 2011
Het is nog steeds lekker weer en we besluiten een dagje Friesland te gaan doen.  We gaan eerst naar een Bed en Breakfast, waar ook een zorgboerderij bij is. Thierry en Jolanda zijn daar een week eerder geweest om te overnachten en ze zouden deze zaterdag open huis hebben. We kwamen daar om 12.25 uur aan en troffen daar een zenuwachtige eigenaresse aan, want de opening was om 14.30 uur en de burgemeester kwam het winkeltje openen, daar verkopen ze zeepjes en kaarsen , leuk verpakt voor een kadootje. We zijn maar weggegaan en naar Drachten, daar op het terras gezeten en over de boekenmarkt gelopen.  Voor we weg gingen kregen we een enorme trek in een patatje met. Daar dus maar aan toegegeven en er heerlijk van genoten. Verder gingen we over landweggetjes naar Terherne, het dorp van de Kameleon, Sietske en Hielke. Daar wat rond gekeken, wat gedronken en was de dag weer om, tijd om huiswaarts te keren. Ik merk wel dat ik toch wat meer tijd nodig heb om te herstellen na deze dagen, maar nog steeds de moeite waard om te doen.
12 september 2011
Vanochtend Rylana op de koffie, ze heeft eigen gemaakte cupcakes mee en twee magneetjes van Texel. Heel erg lief, daar ze op Texel zelf niet zo`n leuke vakantie had. Haar oudste dochter kreeg een zware longontsteking en ging met de ambulance op de boot naar het Gemini ziekenhuis en dan toch nog op zoek naar magneetjes voor mij.
14 september 2011
Vandaag komt onze nieuwe hulp Rina, bevalt stukken beter, gaat lekker haar eigen gangetje. ’s Middags gaan we met Henny en Rob naar Ikea, we hebben nog wat dingetjes nodig o.a. glazen en nog wat kleins meegenomen. Dus weer energie sparen.
15 september 2011
Vandaag gezellig winkelen in Middenwaard samen met Yvonne, dat is weer heel anders dan met Tom, die heeft er wel een beetje genoeg van achter de rolstoel te duwen. In het winkelcentrum lekker broodje gegeten bij Wonders. We zijn er al een paar keer geweest en probeer ik steeds een ander broodje. Het was heel gezellig.
18 september 2011
Het is zondag dus op naar papa en mama in de Raatstede, waar we samen met Henny en Rob koffie gaan drinken. Wij komen er al gemiddeld 4 x per week, maar wij wonen dan ook dicht bij.
19 september 2011
Vandaag is er jaarmarkt in Heerhugowaard en gaan Tom en ik (in de rolstoel ) een rondje over de markt, het is gelukkig nog niet druk, dus loop je niemand in de weg. We hebben alleen sokken voor Tom gekocht en wat fruit, maar het was lekker weer en hebben we genoten.
Verder, buiten alle gewone dingen om, een rustig weekje. Er is elke dag wel wat en vliegen de dagen om.
22 september 2011
Ilona (oud) collega van Zuyder Waert komt vanmiddag op bezoek, we hebben heel wat bij te praten en was heel gezellig. Tom was naar zijn clubje(biljart) daar gaat hij met veel plezier heen op maandagavond en donderdagmiddag.
24 september 2011
Yvonne belde, dat Dion moest invallen met hockey in Heerhugowaard en is Tom even gaan kijken. Dion maakte nog een doelpunt toen Tom er was, goed hoor hij speelde met jongens, die gemiddeld 2 jaar ouder waren en dus ook een stuk groter. ’s Avonds gaan we uit eten met Thierry en Jolanda bij de Kolonist, heel lekker  gegeten, ik heb zelfs alles opgegeten (grote meid).
25 september 2011
Het is vandaag erg mooi weer en gaan we met Marc-Paul, Sandra en Tess naar Sprookjeswonderland in Enkhuizen. Het is daar geweldig voor kleine kinderen en nog betaalbaar ook. Tess is erg onder de indruk van alles en is soms een beetje angstig, ze is ook nog erg klein. Maar we hebben genoten en het was een geweldige dag, alles wekte mee, het weer en de omgeving. Weer even energie sparen.
en dan gaat het steeds minder....

De tijd gaat verder en haalt me in.....


26 september 2011

Energie sparen dat lukt me even niet, want ik ben kotsmisselijk, spugen en niet goed naar de toilet kunnen, dat gaat net even te lang duren, de dokter maar even gebeld. Andere medicijnen tegen de misselijkheid gekregen. Spugen doe ik niet meer, maar wel misselijk en geen ontlasting. Lig al de hele week op bed en vrijdag is de dokter langs geweest en moet ik de medicijnen opvoeren en krijg 3 klisma’s. Tom zal ze geven en dat lukt hem goed, mijn mannetje. Maar nog geen resultaat. Op zaterdagochtend een klein beetje, nu maar afwachten.

3 oktober 2011

Vandaag afspraak bij dr. Smorenburg maar deze hebben we afgebeld. Ik ben te ziek om heen te gaan.

4 oktober 2011

Na het twee dagen zelf geprobeerd te hebben komt er nu een verpleegkundige die hogere klisma’s gaat geven in de hoop dat dit wel gaat werken. Helaas werkt ook dit niet voldoende en wordt er in overleg met dr. Munster besloten dat ik toch maar weer opgenomen moet worden. In het ziekenhuis kunnen ze medicijnen geven via infuus en hebben ze betere instrumenten om klisma’s te geven. Daar blijkt dat ik ook weer enigszins uitgedroogd ben dus ook dat moet weer opgelost worden. Het duurt een paar dagen voor de ontlasting weer opgang komt. De misselijkheid blijft echter. Maar ik kan tenminste weer naar het toilet.

7, 8 en 9 oktober

Het was de planning om dit weekend met Marc, Sandra en Tess naar Port Greve in Zeeland te gaan. Mijn opname in het ziekenhuis en het feit dat ik geen energie heb verstoort deze plannen.

10 oktober 2011

Ik mag weer naar huis. Ik heb heel weinig energie. Ik eet weinig omdat ik me constant misselijk voel. Ik heb wel zin in eten maar het wil er gewoon niet in. Kleine beetjes. Kopjes bouillon en een broodje of een aardappeltje met een beetje groente. Het is allemaal niet veel.

18 oktober 2011

De oncologie verpleegkundige komt weer op bezoek. We hebben haar vanmorgen gebeld en ze heeft direct tijd voor ons gemaakt. We maken ons zorgen over de constante misselijkheid. Ze verteld ons dat dit één van de functies is van de lever en dat door de tumor deze functie waarschijnlijk is uitgevallen. Ze adviseert via de huisarts een medicijn te laten voorschrijven die dit tegen kan gaan.

19 oktober 2011

Vandaag komen opa en oma met een busje bij mij op bezoek. Henny heeft dit kunnen regelen en is ook mee. Ze is met de trein naar HHW gekomen. Ik ontvang ze in de woonkamer, zie het niet zitten om 2 rolstoelen in de slaapkamer te hebben. Ik kom weinig in de woonkamer af en toe een kwartiertje maar ik lig hoofdzakelijk in bed sinds ik terug ben uit het ziekenhuis. Opa en oma blijven een half uurtje en gaan dan weer terug naar huis. Ze beseffen echt niet dat ik ziek ben en alleen de grote van de tv maakt indruk op ze. Aan het eind van de ochtend voel ik me weer heel erg beroerd en in overleg met de vervangende huisarts wordt besloten dat ik toch maar weer naar het MCA moet. Misschien dat ze daar iets tegen de misselijkheid kunnen doen. De ambulance komt voorrijden omdat ik het momenteel niet trek om met eigen vervoer naar Alkmaar te gaan. Op de afdeling Acute Opname wordt er goed voor me gezorgd maar alle medicijnen die ik krijg werken niet….. Na 48 uur moet ik hier weg en wordt ik overgeplaatst naar de afdeling Oncologie.

23 oktober 2011

Vanmorgen na overleg met dr. Visser besloten dat ik naar huis ga. De medicijnen tegen de misselijkheid zijn gisteravond  nog via het infuus gegeven in de hoop dat dit beter zou werken dan de zetpillen maar helaas ik merk geen verschil. Dan ben ik liever thuis in mijn eigen bedje bij mijn mannetje dan in het ziekenhuis. De medicijnen heb ik in zetpilvorm meegekregen en die voeg ik weer aan mijn verzameling toe.

25 oktober 2011

De scan-arts is langs geweest. Hij heeft een gesprek gehad met Tom en mij. Daarna wilde hij me apart spreken omdat hij de volle overtuiging wil hebben dat het echt mijn eigen keuze is en niet door iemand aangepraat. Hij zal een rapport opstellen voor de huisarts waarin hij geeft dat hij akkoord gaat met levensbeëindiging. Dit akkoord van hem was wel heel confronterend. Tom en ik zijn in elkaars armen in tranen uitgebarsten en hebben weer veel gepraat met elkaar.

26 oktober 2011

Vanmorgen vroeg zijn Thierry en Jolanda weer geland in Nederland. Ze hebben vakantie gehad in New York en ze komen straks langs. Tijdens hun bezoek belt dr. Munster aan. Ze komt kijken hoe het gaat en beantwoord onze vragen. Zij zal de euthanasie gaan uitvoeren die gepland staat op dinsdag 1 november in de avond.

27 oktober 2011

Vanmiddag komt de uitvaartbegeleidster langs om de crematie en dergelijke te bespreken. In grote lijnen weten Tom, ik en de kinderen al hoe ik ’t graag wil, dus dat gaan we doorspreken.

30 oktober 2011

Rond 16:30 zijn alle kinderen gekomen. Iedereen zat gezellig op en rond mijn bed. Lekker zelfgemaakte soep van Marc gegeten en over koetjes en kalfjes zitten keuvelen. Ik heb iedereen een gouden sieraad uit laten zoeken als aandenken.

1 november 2011


De laatste dag. Het is goed zo. Ik ga nu rusten. Liefs Lea






Nog een laatste woord aan mijn grote liefde.


Een laatste woordje voor mijn allerliefste Tom

Vele woorden hebben we al uitgesproken

We weten dat we elkaars liefde voor het leven zijn

Maar dat we toch afscheid moeten nemen

Onze liefde gaat nooit voorbij.

Ooit komen we elkaar weer tegen

Tot ooit….

Ik hou van je

Liefs Lea