Eindelijk gesetteld......maar dan...

1986. Er is niet veel nieuws te melden, alleen dat een ex-buurman bij Tom informeerde of hij in Heerhugowaard  iemand wist, die wilde werken, natuurlijk wilde ik wel werken en zo kwam ik terecht wat later Espeq  ging heten en heb ik daar in de loop van de jaren (ook samen met Tom) schoongemaakt en de werkzaamheden werden uitgebreid. Één dag in de week kantinedienst voor alle jongens die daar leerden voor een vak in de bouw en dan nog de lunch verzorgen voor de lunch voor cursisten. In 1992 heb ik nog gesolliciteerd bij Zuyder Waert een tehuis voor dementerenden en mensen met en niet aangeboren hersenafwijkingen, eerst in de huishouding, daarna div. andere afdelingen, de keuken, voedingsassistente, in het restaurant, daarna, na rugklachten op kantoor en tot slot als receptioniste, na eerst nog een cursus gevolgd te hebben. De eerste tijd heb ik het baantje bij Espeq nog volgehouden, maar werd het toch teveel, want bij Zuyder Waert werkte ik elke dag en werd het wel erg veel.

Zo ging het ons financieel nog beter en privé ging het ook geweldig. Thierry doorliep het Han Fortman college (Havo) en Marc-Paul ging na een slechte start op Huygenwaard naar de Waardse Kil voor een opleiding tot timmerman en daarna naar Espeq. Hij kwam al snel bij een goede baas terecht 4 dagen werken en 1 dag naar school bij Espeq en werd al snel bij Ted Groot in dienst genomen en gesteund om verder te leren. Thierry ging studeren in Amsterdam aan de Hoge School (geschiedenis) en ging op kamers bij Yvonne. Ze woonde inmiddels samen met haar vriend Merk, ook afkomstig uit Heiloo, maar studeerde ook in Amsterdam en heeft daar later met zijn broer zijn eigen bedrijf opgericht.

1998 kopen we een appartement in het oude gedeelte van Heerhugowaard, dat kon, omdat de kinderen niet meer thuis woonden, Thierry woonde op zichzelf in HHW en Marc-Paul kocht een starterswoning in HHW. We hadden genoeg ruimte in het appartement, wat trouwens nog gebouwd moest worden. In april 2000 konden we ons nieuwe stekje betrekken, heerlijk alles nieuw en ruim, voorlopig geen onderhoud meer en dus lekker genieten. Thierry, die inmiddels samenwoont met Martine koopt  ons huis. Marc-Paul woont dan in zijn huis in de nieuwbouw van HHW samen met Sandra. Merk en Yvonne verkopen hun appartement en kopen een mooie eengezinswoning in Heiloo.

We gingen de wereld maar eens verkennen en gingen samen met mijn zus en zwager regelmatig op vakantie, Portugal, in Nederland en verder weg naar Indonesië en Thailand, Tsjechië, Turkije, Tunesië, Italië, Oostenrijk en waarschijnlijk ben ik nog wat bestemmingen vergeten te noemen.

De kinderen gaan trouwen, Yvonne en Merk, Rick en Linda, Thierry en Martine (maar dat ging weer voorbij) en kort geleden zijn Marc-Paul en Sandra getrouwd.

Dan komen ook de kleinkinderen eerst Dion 1998, Derk 2000 van Yvonne en Merk,  Zeb  2002 en Milan 2005 van Rick en Linda, Thierry krijgt een vriendin Jolanda met 3 kinderen Aaron, Robin en Shirin en zijn dus ook onze kleinkinderen en dan nog een kleindochter Tess geboren in 2009.

Dus alles bij elkaar een grote familie, heel gezellig.

Maar dan komt de dag waar het allemaal mee begon en dat was in september 2006. Inmiddels was ik al diverse keren in het ziekenhuis geweest voor ingrepen aan mijn benen.

In september of augustus waren we een weekje op vakantie in Balk Friesland in een stacaravan. Yvonne en Merk met de kinderen waren er ook met de vouwwagen, maar het weer was niet geweldig, veel regen, maar dat terzijde, ik had wat last van mijn borst en er zat ook een flinke blauwe plek. Je weet dan meteen dat het niet goed is. Voordat we stappen ondernamen zijn we eerst nog naar Turkije (8 dagen) op vakantie geweest en eenmaal terug een afspraak gemaakt in het ziekenhuis. Al weet je eigenlijk al dat het niet goed zit. Een foto (mammografie) laten maken  en er werd ook meteen een echo gemaakt en een biopt genomen en kregen de uitslag later van Dr. Lopez Cardozo. Het was weer terug na 26 jaar, borstkanker aan dezelfde borst links, maar hij zei er ook bij, dat het een vervelend soort kanker was en dat heeft al die jaren door ons hoofd gespookt als er weer een controle was. Nu moest ik aan de chemo. Een fec kuur, dat hield in dat ik 5 x een kuur moest met een rustperiode van 3 weken, ook raakte ik mijn haren kwijt en hebben we een pruikje uitgezocht. Bestraling wilden ze niet doen, omdat ik jaren geleden die iridium bestraling heb gehad, dat heeft mijn ribbetjes teveel beschadigd en durven ze dat niet aan. Deze keer wordt mijn hele borst verwijderd en geen okseltoilet, want dat hadden ze in 1985 al gedaan. Eind november begin ik met de chemo. Uiteindelijk heb ik geen 5 maar 4 keer een chemobehandeling gekregen omdat ik er doodziek van werd en dus weer opgenomen moest worden in het ziekenhuis.

Na verloop van een jaar (dus in 2007) laat ik een reconstructie operatie doen. Met huid van mijn buik wordt een nieuwe borst gemaakt. Maar ook dit gaat niet zoals het zou moeten. Bij de buikoperatie treden complicaties op. Na het leggen van het matje in mijn buik willen mijn darmen niet meer opgang komen. De opname duurt daardoor veel langer en ik ben wederom erg ziek. Maar het resultaat mag er zijn, een mooie borst en een strakke buik.

2008 was een heerlijk jaar en het grootste deel van 2009 ook. Medio september  van 2009 verschijnen er weer bobbeltjes tussen mijn borsten. Dr. Smorenburg denkt in eerste instantie dat het wratjes zijn. Bij een volgend consult  wordt er toch een biopt genomen en onze boze droom wordt bewaarheid het zijn weer uitzaaiingen. Er wordt een CT-Pet scan gemaakt. Op 23 november worden alle 5 bobbeltjes  verwijdert en ook 18 lymfeklieren. Bestralen is  het vervolg. Deze keer moet ik 25 behandelingen. Na de laatste bestralingen heb ik behoorlijke brandwonden en nare uitslag waarvoor ik weer naar het ziekenhuis mag. Laatste bestraling vindt plaats medio februari 2010.

2010 was een roerig jaar. Tante Annie komt in het ziekenhuis in Amsterdam terecht met darmkanker,  mijn zus kreeg een hartinfarct. Op 2 april is tante Annie overleden en hebben we haar kamer op moeten ruimen. Hennie is gelukkig weer herstelt. Maar blijft kwakkelen. In juni overlijdt oma de Boer na een kort ziekbed en Marc Apeldoorn komt als gevolg van een ernstig verkeersongeluk op 2 juli te overlijden na kort in coma te hebben gelegen.

Op 6 november zijn opa en oma Blom 70 jaar getrouwd. Dit wordt gevierd met familie in de Raatstede.

In november wordt mijn galblaas verwijdert omdat ik steeds veel last van braken heb en geen trek in bepaalde dingen. Ik voel me daarna wel weer iets beter.

In december gaan we met het hele gezin een weekend naar Landal Rabbit Hill in Nieuw Millingen om ons 25 jarig huwelijk te vieren. We hebben 3 huisjes gehuurd. Het is geweldig weer, het sneeuwt net als 25 jaar geleden. Het weekend is een groot succes en we genieten er enorm van.

En toen kwam het jaar 2011......